Nodig voor 4-6 personen:
1 pond ketan
1 blik haring in tomatensaus
1 grote ui, gesnipperd
2 teentjes knoflook, fijngehakt
1 eetl. vloeibare gula djawa

Dit gerecht is door Hollandse fijnproevers vaak bespot als een typisch voorbeeld van kattenvoer. Ten onrechte! Zet dit eens op tafel als lunch en je haalt de authentieke kroepoekjes er gegarandeerd uit… Misschien kan ik het wat nuanceren: Mijn oma’s ketanschotel is inderdaad écht Indonesisch en een goed voorbeeld van de absolute eenvoud van de lokale keuken. Niet dat de koloniale nazaten het moeilijker maken dan het is, maar volgens mijn oma kookte haar moeder met wat ze in huis had, in dit geval een blikje haring. De lokale Indo had niet altijd geld voor goed vlees en luxe ingrediënten!

Zo maak je het
Snijd de ui en knoflook heel fijn. Laat de vis uit blik goed uitlekken. Bak de ingrediënten in een pan met antiaanbaklaag op laag vuur. Blijf geduldig roeren en omscheppen totdat het een droog en bruin geheel wordt. Kan een paar dagen in een afgesloten bakje in de koelkast bewaard worden. Het is verrukkelijk over kleefrijst (ketan). Maak de ketan bij voorkeur klaar in een rijststomer, want dat is een redelijk precies werkje. Voeg zoveel water toe dat de rijst met een vingerkootje onder staat.

In principe kun je ketan ook met andere rijsttafelgerechten eten, maar in onze familie horen daar gewoon de droog gebakken stinkvisjes van Stien bij. In een vlaag van helderheid vertelde ze, dat ze dit recept ooit van tante Tine Amsterdam gekregen heeft. Oma maakte het altijd als we op vakantie gingen (voor onderweg). Onze voorpret is er onlosmakelijk mee verbonden. Toen ze het niet meer kon namen Glenn, Frans en Michael de gewoonte over. De koude kant maakt er nog steeds grapjes over. Wie het niet kan waarderen heeft pech. Bepaalde tradities zijn nu eenmaal onwrikbaar.