Aragón heeft een strategische ligging: langs de Pyreneeën van de Middellandse Zee naar de Atlantische Oceaan en van Frankrijk naar Midden-Spanje wordt Aragón doorkruist door belangrijke wegen. Handels-reizigers en pelgrims van de Camino de Santiago brachten verre culturen dichtbij. De natuur is grillig. Je vindt er besneeuwde bergtoppen, ruige ravijnen, vruchtbare bossen, zinderende zandvlakten, blauwe stuwmeren en ijskoude riviertjes.

Puur natuur
De geïsoleerde Romaanse kerken in de bergen getuigen van een religieuze beleving, die bijna ascetisch aandoet. De inwoners van Aragón zijn erg op de natuur gericht. Respect, aanpassing en improvisatie zijn voorwaarden om te overleven. Nog meer dan in de rest van Spanje hecht men aan tradities en eenvoud.

Olijfolie van Aragón en Pacharán
Goede, ambachtelijke producten staan in hoog aanzien. Eieren, groenten en fruit van eigen grond worden nauwelijks verkocht, maar vormen belangrijke ruilwaar tussen de dorpelingen onderling en zijn het gesprek van de dag. Brood, vlees en goede olijfolie vormen de heilige drie-eenheid, die wordt aangevuld met fruit, amandelen, kaas en pittige worst. De olijfolie uit het zuiden van Aragón en de Pacharán zijn in heel Spanje geliefd, net als de worst uit Berdún.

Camino de Santiago
Men zegt, dat de beenderen van apostel Jacobus in de middeleeuwen vanuit het heilige land naar Spanje zijn gebracht. Ze liggen begraven op de plek, waar nu de kathedraal van Santiago de Compostella staat. Sindsdien zijn eeuwenlang mensen uit heel Europa als pelgrims naar Spanje getrokken over de Camino de Santiago. Het is geen echt pad, hoewel het tot de verbeelding van vele wandelaars spreekt. Soms is het een grote weg, waar de auto’s overheen razen, maar meestal zijn het romantische, kleine paden, herkenbaar gemarkeerd met een afbeelding van de St. Jakobsschelp. Als bewijs dat de pelgrims de tocht volbracht hadden, namen ze een schelp als symbool mee terug naar huis.

Middeleeuwse vestingstadjes
Binies ligt aan één van de oude paden van de Camino de Santiago tussen Jaca en Huesca in de provincie Aragon. Het Middeleeuwse vestingstadje ligt op een heuvel, omringd door amandelbomen en dor, vergeeld gras. Het fort bewaakt de toegang tot een groene kloof aan de zuidhelling van de Pyreneeën. Mijmerend op een schaduwrijk bankje bij de kerk denk ik aan de pelgrims, die eeuwenlang dit onvoorspelbare, ruige gebied doorkruist hebben. Je went snel aan de serene rust, de vallende sterren, het heldere rivierwater in de kloof en de daarboven cirkelende roofvogels.

De hoogbejaarde bewoners schuiven van bankje naar bankje, roddelen over reizigers, ruilen groenten en fruit uit eigen tuin, bekritiseren elkaars scharreleieren en wachten op het hoogtepunt van de dag: het belletje van de mobiele broodbakker uit Berdún. Toeristen worden argwanend bekeken, dienen achteraan te sluiten in de lange rij en hebben pech als het lekkerste brood uitverkocht blijkt. Als vreemde eend in de bijt heb je het niet slecht gedaan als de dorpelingen na een week een praatje aanknopen, je uitnodigen voor een kop koffie op hun patio en je tenslotte de mooiste krop sla uit hun moestuin cadeau doen…..

Casa Campo
Het huis van Miguel Angel Campo ligt aan één van de oude aanlooproutes van de Camino de Santiago, te zien aan de natuurlijke waterbron onder zijn huis in Biniès. Tip? Zie www.casacampo.eu